NO ESTÁS SOLA, SARA

Hoxe estiven vendo esta miniserie emitida pola 2 de TVE no 2009; creo que constitúe un material moi útil para reflexionar co alumnado de secundaria sobre a violencia de xénero nestas idades, porque parece que sempre pensamos en mulleres de maior idade, pero esquecemos que moitas rapazas están soportando comportamentos que poden acabar en graves episodios de violencia de xénero co tempo.

Basada en feitos reais, "No estás sola, Sara", conta a historia dunha rapaza que ten só 23 anos e participa no seu último día de terapia psicolóxica, dentro dun grupo de mulleres maltratadas física e psíquicamente. Tras anos de terapia, por fin é capaz de verbalizar a súa propia historia, sen que o medo, as emocións e os recordos lle imposibiliten falar.

Fai tres anos, Sara era unha rapaza feliz. Estudiaba xornalismo, gustáballe maquillarse, comprarse roupa, ir ao cine, ler, bailar na discoteca, disfrutar da praia, do sol, poñerse minisaia, sentíase guapa, era feliz. Unha noche, a súa vida crúzase coa de Javier, un rapaz da súa idae, guapo, educado, tímido e cheo de encanto, que a enamora pouco a pouco, colmándoa de atencións.
Pero un día a Javier no lle gusta como lle queda unha minisaia e aconséllalle que non a poña máis. Sara dubida que facer, pero finalmente segue o seu consello. Outro día, molestáballe como a miran outros rapaces. Sara non comprende esos ciumes absurdos pero, á vez, séntese estúpidamente halagada. Outro día, o rapaz rexístralle o bolso e a maleta que vai levar a unha viaxe, outro, espía as súas mensaxes no móvil, outro, prohíbelle que saia cos seus amigos. Desta forma Javier terminará controlando a vida de Sara.
Sara non aguanta máis e enfréntase a Javier. Javier frénaa agredéndoa con brutalidade. Dende ese día todo se convirte nunha espiral de violencia que Sara non sabe como parar. Non quere denunciar á persoa que ama, sinte vergoña e medo e non é capaz de compartilo con ninguén.